Onze camper ervaringen

Dag 11

Dinsdag 21 augustus ........ ik zit nu al 4 dagen met een ontstoken knie; de pijn wordt steeds heviger en lopen gaat erg moeilijk doordat het been erg gezwollen is. 

Ondanks de pijn heb ik vandaag toch weer erg genoten van de prachtige autorit door de omgeving van Idre en naar de Nipfjället. Als verrassing kwamen we eindelijk een kudde rendieren tegen; iets wat deze dag een heel bijzonder tintje gaf. Vanavond hebben we ons laten verwennen op de camping met patat, appelmoes en vers gerookte zalmforel.... dit alles bij een houtgestookt vuurtje aan de rivier. Wat wil een mens nog meer..... (behalve beter worden)!
O ja...... Harrie ging hier nog even met zijn nieuwe mesje spelen ....... dit ging niet helemaal goed!

#kwajongen #mesjepikken #auwscherpmesje #bloed 

​

Nipfjället en Städjan

Twee bekende bergen in Dalarna, gelegen in een natuurreservaat. Dit reservaat is grasland voor de duizenden rendieren die hier vrij rondlopen. De kudden rendieren zijn eigendom van de Samen die wonen in Idre. De weg naar de Nipfjället begint iets voorbij Idre, als je van Särna komt via weg 70. De weg is eerst een asfaltweg en later een zandweg. Je komt voorbij de winterparking met stuga en picknickplaats en tenslotte eindigt de weg aan de zomerparking, aan de voet van de Nipfjället gelegen. Tussen deze twee parkings heet de weg de Trollvägen. Hier kom je voorbij een bijzondere plaats. Als je op de aangegeven plaats je auto stopt en hem in vrij zet en dan je rem loslaat rijdt je auto bergop! Dit fenomeen komt maar op enkele plaatsen ter wereld voor.

Dit kun je ook in omgekeerde richting proberen, en inderdaad je auto rijdt blijkbaar de verkeerde richting uit. Opzoeking achteraf leerde ons dat dit fenomeen berust op een optische illusie. Door de omgeving en het ontbreken van een horizon zijn je hersenen in de war. Hier staat ook een standbeeld van de Nipgubben, een oud mannetje dat je welkom heet in het reservaat. In de Nipfjälstugan, een stugan die ingericht is met tafels en banken en een kachel voor in de winter kun je gaan lunchen vandaar rijdt je dan verder naar de zomerparking. Hier zagen wij onze eerste rendieren, we namen hier enthousiast foto’s van. Aangekomen aan de zomerparking bleken hier tientallen rendieren te grazen. Je mag hier vrij rondwandelen. We wandelden hier enige tijd rond en stonden wat verdwaasd te kijken naar de vele hopen stenen die hier gestapeld zijn. De wandeling van de winterparking naar de zomerparking heeft een lengte van 3 km. de top van de Nipfjället via de aangelegde trap. Vanaf de zomerparking vertrekken er nog andere wandelingen o.a. naar de Slagubäckstugan en Ulandstugan.

De silhouet van de Städjan is altijd goed herkenbaar, hij ziet eruit als een vulkaan. In de 17e eeuw werd hij door een Zweedse wetenschapper vermeld als de hoogste berg ter wereld. In de 19e eeuw werd de berg beschreven in de tekst van het Zweedse volkslied. Ook in het gebied rond de Städjan grazen veel rendieren. Er zijn hier ook verschillende bergboerderijen maar deze zijn moeilijk bereikbaar omdat er geen wegen naar toe gaan. De best bewaarde bergboerderij is Stenåsen gelegen aan het meer Stora Harundsjön.